روماتیسم اصطلاحی است که درد و سفتی مفصل را توصیف می‌کند و به طور خاص به مجموعه‌ای از بیماری‌های روماتیسمی اشاره دارد. روماتیسم بر ماهیچه‌ها، مفاصل و استخوان‌ها تأثیر می‌گذارد. این عارضه حدود ۳۵۰ میلیون نفر از مردم جهان را درگیر خود کرده است. بخش اعظمی از این بیماران را افراد کهن‌سال و بخش دیگری را جوانان تشکیل می‌دهند. برای شناخت بیشتر انواع بیماری‌های روماتیسمی و نحوه درمان آن‌ها با مقاله دیگری از مجله سلامت هومکا همراه باشید.

تعریف بیماری روماتیسم

روماتیسم شرایطی ‌است که موجب درد مزمن و اغلب متناوب با اثرگذاری بر روی مفاصل یا بافت همبند می گردد. روماتیسم نمایان‌گر اختلال به‌خصوصی نیست، بلکه حدود ۲۰۰ نوع شرایط و بیماری مختلف را پوشش می دهد که شامل التهاب مفصلی و روماتیسم غیرمفصلی که به نشانگان درد ناحیه‌ای یا روماتیسم بافت نرم نیز می‌شود. عبارت بیماری‌های روماتیکی در MeSH جهت ارجاع به اختلالات بافت همبندی به کار رفته است. شاخه‌ای از پزشکی که به تشخیص و درمان روماتیسم اختصاص یافته است را روماتولوژی می‌نامند. انواع اختلالات روماتیسمی عبارت است از:

• اختلالات غیر التهابی: ازجمله بیماری لایم یا آرتروز
• اختلالات التهابی: بر مفاصل، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها تأثیر می‌گذارند

این اختلالات نیز به‌تنهایی دارای انواع زیر هستند:

• روماتیسم مفصلی
• روماتیسم غیرمفصلی (بر بافت‌های نرم و ماهیچه‌ها تأثیر می‌گذارد و منجر به درد منطقه‌ای می‌شود)

دردهایی که روماتیسم نامیده می‌شدند، بخشی طبیعی از دوران سالمندی هستند. بیشتر افراد با افزایش سن دچار سفتی و درد مفاصل می‌شوند. اکنون بسیاری از مواردی که روماتیسم نامیده می‌شوند درواقع آرتروز هستند. شرایط شدیدتر منجر به بیماری‌های روماتیسمی التهابی می‌شود که نتیجه آن تخریب مفاصل و اندام‌های مختلف بدن است. موارد التهابی علت اصلی درد شدید، ناتوانی و حتی مرگ هستند. در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ نوع بیماری روماتیسمی وجود دارند که هرکدام کیفیت زندگی بیماران دستخوش تغییرات قرار می‌دهند.

چه کسانی در معرض ابتلا به روماتیسم قرار دارند؟

بیماری‌های روماتیسمی می‌تواند در افراد در هر سن، جنس و نژادی تأثیر بگذارند. برخی افراد بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به این بیماری‌های هستند. برخی بیماری‌های روماتیسمی در گروه‌های خاصی از افراد شایع‌تر هستند:

• آرتروز در افراد مسن بیشتر است
• اکثر افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید زنان هستند
• فیبرومیالژیا از هر ۵۰ نفر یک نفر را مبتلا می‌کند
• نقرس در مردان شایع‌تر است
• بیماری لوپوس زنان را ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر از مردان مبتلا می‌کند
• اسپوندیلیت آنکیلوزان بیشتر در مردان رایج است
• اسکلرودرمی در زنان شایع‌تر است

علت بیماری روماتیسم

متخصصان نمی‌دانند علت اصلی بیشتر بیماری‌های روماتیسمی چیست! در بسیاری از موارد، علت بستگی به نوع بیماری دارد؛ اما محققان معتقدند که برخی یا همهٔ موارد زیر ممکن است در ابتلا به این بیماری اثرگذار باشند:

• سابقه خانوادگی
• سبک زندگی نادرست مانند اضافه‌وزن
• ضربه و فشار
• عفونت
• مشکلات سیستم عصبی
• مشکلات متابولیک
• ساییدگی و پارگی بیش‌ازحد بر مفصل
• عوامل محرک محیطی

انواع بیماری‌های روماتیسمی غیرالتهابی

بیماری‌های روماتیسمی غیرالتهابی به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

• آرتروز که ممکن است مفاصل اصلی شامل لگن، زانو و دست‌ها را درگیر کند
• بیماری‌های دژنراتیو ستون فقرات که گردن، کمر و ستون فقرات کمری را درگیر می‌کند و با افزایش سن منجر به درد کمر می‌شوند
• پوکی استخوان یا استخوان‌های شکننده که منجر به شکستگی‌های مکرر می‌شود (حتی با ضربه کم)
• سندرم فیبرومیالژیا (Fibromyalgia) یا سندرم‌های درد منطقه‌ای که دردهای اسکلتی – عضلانی هستند

انواع بیماری‌های روماتیسمی التهابی

بیماری‌های مفصلی باعث التهاب می‌شوند. این بیماری‌ها به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

• آرتریت روماتوئید که منجر به تورم شدید مفاصل، قرمزی و سفتی و درنهایت تغییر شکل و بی‌حرکتی می‌شود
• اسپوندیلیت آنکیلوزان (Ankylosing spondylitis) منجر به التهاب و هم‌جوشی مفاصل می‌شود و بیشتر اوقات ستون فقرات را تحت تأثیر قرار می‌دهد
• لوپوس که به سیستم ایمنی بدن مربوط است
• نقرس ناشی از رسوب بلورهای اوریک اسید در مفاصل است که منجر به تغییرات التهابی شدید و درد می‌شود
• آرتریت ایدیوپاتیک (Juvenile idiopathic arthritis) یک‌شکل شدیدی از آرتریت روماتوئید است که نوجوانان زیر ۱۶ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد
• بورسیت (Bursitis) یا التهاب کیسه پرشده از مایع هستند (ساختارهایی به نام بورس در مفاصل)
• التهاب تاندون‌هایی که نازک هستند و بین ماهیچه‌ها و استخوان‌ها در مفاصل ارتباط دارند. ناحیه‌ای که معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرد شامل باسن، زانو و مچ پا است
• شانه یخ‌زده (Frozen shoulder) یا التهاب کپسول مانند غلاف‌هایی هستند که فضاهای مفصلی را احاطه کرده‌اند
• تاندونیت  (Tendinitis) یا التهاب تاندون‌ها
• آرتریت پسوریاتیک یا آرتریت همراه با اختلال پوستی پسوریازیس ظاهر می‌شود
• تب روماتیسمی و بیماری روماتیسم قلبی که به دلیل عفونت و واکنش‌های التهابی مرتبط با بدن ایجاد می‌شود
• اسکلرودرمی
• روماتیسم پا

علائم و نشانه‌های روماتیسم

علائم روماتیسم بسته به نوع آن متفاوتند؛ اما به‌طورکلی افراد مبتلا به آرتریت، درد و سفتی در مفاصل را تجربه می‌کنند. تشخیص و درمان زودهنگام، کلید کمک به جلوگیری از آسیب بیشتر مفصل و مدیریت علائم است. موارد زیر شایع‌ترین علائم آرتریت و سایر بیماری‌های روماتیسمی هستند:

• درد مفاصل
• تورم در مفصل
• سفتی مفاصل (حداقل یک ساعت در صبح زود به طول مینجامد)
• درد یا حساسیت مزمن در مفصل
• گرما و قرمزی در ناحیه مفصل
• حرکت محدود در مفصل یا مفاصل آسیب‌دیده
• احساس خستگی در مفاصل

علائم آرتروز و سایر بیماری‌های روماتیسمی ممکن است شبیه به یکدیگر باشند. برای تشخیص دقیق اینکه کدام علائم برای کدام نوع از بیماری‌ است، به پزشک متخصص مراجعه کنید.

روماتیسم خاموش

به‌طورکلی متخصصین از این بیماری تحت عنوان روماتیسم خاموش یاد می‌کنند. چراکه این بیماری در مراحل اول هیچ علامت روشنی ندارد و شاید بیمار در صورت مشاهده علائم نیز نسبت به بروز این بیماری مشکوک نشود. یکی از اولین نشانه‌های روماتیسم آسیب و شکستن استخوان است. روماتیسم خاموش به‌تدریج سبب کاهش توده استخوان شده، استحکام استخوان‌ها را کاهش می‌دهد و درنهایت فرد را درگیر عوارض ناشی از پوکی استخوان می‌کند.

به گفته وب‌سایت webmd روماتیسم بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن دچار مشکل شود و به سلول‌های خودی حمله می‌کند. گاهی اوقات این بیماری در ژن‌های فرد است.

گاهی هم به دلیل شرایط اطراف فرد مانند دود سیگار، آلودگی و عوامل عفونت ایجاد می‌شود. جنسیت هم در ابتلای افراد به روماتیسم موثر است. زنان بیشتر از مردان درگیر بیماری‌های روماتیسمی می‌شوند.

انواع بیماری‌های روماتیسمی

روماتیسم پوستی

 زمانی که فرد به روماتیسم پوستی مبتلا می‌شود، به این معناست که سیستم ایمنی به پوست و دیگر اندام‌ها همچون کلیه‌ها و ریه حمل می‌کند. ضایعات پوستی، احساس درد در استخوان، احساس درد در مفاصل، تغییر یافتن شکل انگشتان دست، افزایش قند خون و بروز التهاب در مفاصل ازجمله علائم این بیماری هستند.

روماتیسم عصبی

یکی دیگر از انواع روماتیسم که شیوع بالایی دارد، روماتیسم عصبی است. فرد مبتلا به روماتیسم عصبی چون بافت‌های بدنش آسیب‌دیده هستند از ناحیه رشته‌های عصبی فشار زیادی را متحمل می‌شود. فرد مبتلا به روماتیسم عصبی معمولاً علائمی همچون احساس کرختی، عدم توانایی در حرکت برخی از اندام‌ها و سوزن سوزن شدن دست و پا را در خود مشاهده می‌کند.

آرتروز (Osteoarthritis)

آرتروز یکی از خطرناک‌ترین انواع روماتیسم و شایع‌ترین نوع آرتریت است. این بیماری نوعی التهاب است که با نام «آرتریت دژنراتیو» شناخته می‌شود. این عارضه اغلب در دست، لگن و زانو ایجاد می‌شود.

آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis)

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک اختلال التهابی مزمن است که به‌احتمال‌زیاد تأثیرات قابل‌توجهی بر بدن فرد مبتلا دارد؛ یعنی تأثیر این بیماری فقط بر مفاصل نیست زیرا در برخی موارد دیگر می‌تواند به گروهی از اعضای دیگر بدن مانند پوست، چشم‌ها، ریه‌ها و قلب نیز آسیب برساند. این التهاب زمانی رخ می‌دهد که سیستم دفاعی به اشتباه به بافت‌های بدن حمله می‌کند.

اگرچه هنوز درمان قطعی‌ برای روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) وجود ندارد، برخی درمان‌ها (به‌خصوص اگر زودهنگام صورت گیرند) می‌توانند آسیب به مفصل را کاهش داده و تأثیر بیماری را بسیار محدود کنند. دارو‌هایی وجود دارند که می‌تواند جلوی پیشرفت بیماری را گرفته و خطر بروز مشکلات دیگر را کاهش دهند.

لوپوس (Lupus)

لوپوس یک بیماری خود ایمنی و طولانی‌مدت است که در آن سیستم ایمنی بدن بیش‌ازحد فعال می‌شود. در این حالت ممکن است سیستم ایمنی به بافت طبیعی و سالم بدن حمله کند. علائم بسیاری در افراد مبتلا به لوپوس وجود دارند. مهم‌ترین علائم لوپوس عبارت‌اند از:

• التهاب، تورم و آسیب به مفاصل
• مشکلات پوستی
• اختلالات کلیوی
• بروز مشکلات قلب و عروقی
• مشکلات ریوی

آرتریت پسوریاتیک (Psoriatic arthritis)

آرتریت پسوریاتیک یا به عبارتی التهاب مفصلی پسوریازیسی در افرادی بروز می‌کند که به بیماری خودایمن پسوریازیس مبتلا هستند. این بیماری غالبا پس از چندین سال ابتلا به پسوریازیس ایجاد می‌شود و دلایل و عوامل خطر این بیماری به خوبی مشخص نیست. علاوه‌بر درد، تورم و سفتی مفاصل، علائم زیر نیز از علائم رایج آرتریت پسوریاتیک هستند:

• متورم شدن انگشت‌ها
• مشکلات ناخنی مانند سوراخ شدن یا جدا شدن ناخن
• تورم تاندون آشیل و التهاب در سایر تاندون‌ها
• کمردرد گه گاهی با درگیری مفاصل لگن همراه است

اسکلرودرمی

اسکلرودرمی نیز نوعی از بیماری‌های روماتیسمی است که معمولاً باعث التهاب پوستی، التهاب مفصلی و گاهی التهاب در اندام‌ها می‌شود. اگرچه بثورات پوستی از نشانه‌های اصلی اسکلرودمی است اما بعضی اوقات ممکن است فرد بدون علائم ظاهری دچار سفتی و گرفتگی در اندام‌ها و بافت‌های مفصلی خود شود. اسکلرودرمی به دلیل تولید بیش از حد و تجمع کلاژن در بدن پدید می‌آید.

اسکلرودرمی به دو دسته اسکلرودرمی پوستی محدود و اسکلرودرمی پوستی منتشر طبقه‌بندی می‌شود. نوع محدود این بیماری معمولاً پوست دست‌ها، گردن، زانوها و آرنج‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اما در مقابل اسکلرودرمی منتشر در نواحی وسیع‌تری از پوست رخ می‌دهد و می‌تواند عوارض قابل ‌توجهی در سیستم تنفسی و قلبی ایجاد کند. احتمال ابتلا به محدودیت‌های حرکتی در افراد مبتلا به اسکلرودرمی به دلیل سفت شدن عضلات و پوست وجود دارد. همچنین پوست به دلیل کشیدگی ممکن است براق به نظر برسد.

سندرم شوگرن (Sjogren syndrome)

بیماری شوگرن یک اختلال خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اندام‌های داخلی حمله می‌کند. این عارضه می‌تواند کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد اما اغلب در ریه‌ها و غدد بزاق و اشک فعال است و باعث خشکی دهان و خشکی چشم می‌شود. شوگرن همچنین توانایی درگیر کردن سایر قسمت‌های بدن از جمله مفاصل، پوست و اعصاب را نیز دارد. هنگامی که چنین اتفاقی رخ می‌دهد علائمی نظیر درد مفاصل یا عضلات، خشکی پوست، بثورات و نوروپاتی ظاهر می‌شوند.

نقرس (Gout)

نقرس زمانی به‌وجود می‌آید که اسیداوریک در بدن تجمع پیدا کند. اگر اسیداوریک بیش از حد تولید شود، می‌تواند در قسمت‌های خاصی از بدن به‌ویژه پوست و مفاصل کریستال ایجاد کند. تجمع اسید اوریک همچنین در بلندمدت به التهاب سیستمیک و سندرم متابولیک منتهی می‌شود. افراد مبتلا به نقرس درد مفاصل، قرمزی و تورم را تجربه می‌کنند. این بیماری روماتیسمی اغلب انگشت شست پا را درگیر می‌کند اما در ادامه می‌تواند مفاصل دیگر را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

اسپوندیلیت آنکیلوزان

اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) یا روماتیسم ستون فقرات نوعی آرتریت التهابی است که ستون فقرات را هدف قرار می‌دهد و می‌تواند باعث سفت شدن طولانی مدت و در موارد شدید بی‌حرکتی در ستون فقرات شود. این بیماری در مردان شایع‌تر از زنان است. علاوه‌بر ایجاد درد و سفتی در ناحیه کمر، این بیماری پتانسیل ایجاد التهاب در سایر مفاصل بزرگ مانند لگن، شانه‌ها و دنده‌ها را نیز دارد.

معیار اصلی التهاب در بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان درگیر شدن مفاصل ساکروایلیاک است. این مفاصل لگن را به انتهای ستون فقرات متصل می‌کنند. در موارد شدیدتر، التهاب ناشی از اسپوندیلیت آنکیلوزان منجر به تشکیل زائده‌های استخوانی در ستون فقرات می‌شود که علت کاهش دامنه حرکتی در بیماران به شمار می‌رود. همچنین بروز التهاب و درد چشم از علائم احتمالی در مراحل پیشرفته اسپوندیلیت آنکیلوزان است.

آرتریت عفونی

آرتریت عفونی به دلیل عفونت‌های باکتریایی، ویروسی یا قارچی رخ می‌دهد. زمانی که عفونت به مفصل سرایت می‌کند سیستم ایمنی برای مبارزه با آن واکنش نشان می‌دهد. این واکنش گاهی شدید و غیرمتعارف است و معمولا به درد و تورم مفصل منتهی می‌شود. آرتریت عفونی معمولاً فقط یک مفصل به‌ویژه مفصل‌های بزرگی مانند لگن، زانو یا شانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آرتریت عفونی در کودکان، افراد مسن و معتادان مواد مخدر شیوع بیشتری دارد.

تشخیص بیماری روماتیسم

اگر علائمی مشابه به یکی از بیماری‌های روماتیسمی دارید مهم است برای اطمینان از سلامتی خود به پزشک مراجعه کنید. در بسیاری از موارد، تشخیص به موقع می‌تواند از جدی شدن بیماری یا شدیدتر شدن علائم جلوگیری کند چراکه بیماری‌های روماتیسمی از نوع مزمن هستند و با گذشت زمان آسیب بیشتری به مفاصل و اندام‌ها وارد می‌کنند.

تشخیص بیماری‌های روماتیسمی در مراحل اولیه دشوار است زیرا علائم شبیه بسیاری از بیماری‌های دیگر است. متخصصان برای تشخیص بیماری از چند روش تشخیصی استفاده می‌کند. در تشخیص بیماری نتیجه آزمایش خون، عکس رادیوگرافی و سونوگرافی و معاینه اندام‌ها و به‌ویژه مفاصل از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین ممکن است با توجه به علائمی که بیمار دارد، پزشک بتواند تنها با یک مورد از روش‌های تشخیصی بیماری را شناسایی کند و یا اینکه تجویز به انجام تمام‌ روش‌های تشخیص کند.

آزمایش خون

افراد مبتلا به اختلالات روماتیسمی اغلب دارای میزان مشخصی از رسوب گلبول‌های قرمز (ESR) هستند. همچنین سطح پروتئین واکنشی C (CRP) که ممکن است نشان‌دهنده وجود یک فرآیند التهابی در بدن باشد، در این بیماران دیده می‌شود. هر دوی این مشکلات با آزمایش خون قابل‌تشخیص هستند. آزمایش RF، تست آنتی‌بادی علیه هسته (آزمایش ANA) و آزمایش آنتی‌بادی علیه پپتید سیترولینه حلقوی (Anti-CCP) نیز از انواع آزمایش روماتیسم هستند.

آزمایش‌های تصویربرداری

ممکن است پزشک اشعه ایکس را برای ردیابی پیشرفت روماتیسم توصیه کند. آزمایش ام آر آی (MRI) و سونوگرافی می‌تواند به پزشک کمک کند تا دربارهٔ نوع و شدت بیماری قضاوت درستی داشته باشد.

درمان بیماری روماتیسم

ازآنجاکه اشکال و شرایط مختلفی وجود دارند که تحت اختلالات روماتیسمی طبقه‌بندی می‌شوند، درمان هر یک از این بیماری‌ها نیز ماهیت متفاوتی دارد. هیچ دارو یا درمان خاصی وجود ندارد که شرایط آرتریت یا سندرم درد التهابی را بهبود ببخشد. برنامه درمانی بسته به نوع و شرایط بیمار متفاوت خواهد بود. اهداف و روش‌های درمانی به شرح زیر است.

مدیریت و تسکین درد

هدف اولیه درمان همهٔ انواع اختلالات روماتیسمی، مدیریت و تسکین درد است. درد را می‌توان به دو طریق مدیریت کرد. استفاده از مسکن‌های سنتی مانند مرفین و کدئین ممکن است درد را کاهش دهند اما هیچ تأثیری بر فرآیندهای التهابی ندارند. استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) ازجمله ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن و سایر موارد که باعث تسکین در می‌شوند و التهاب را کاهش می‌دهند.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای افرادی که از بیماری التهابی مفصلی رنج می‌برند، بسیار مفید است. بااین‌حال، به دلیل خطر عوارض جانبی شدید مانند زخم معده، آسیب کلیه، قلب و کبد در استفاده طولانی‌مدت، این داروها برای افرادی که دارای اختلالات التهابی هستند، برای استفاده طولانی‌مدت تجویز نمی‌شود.

کاهش التهاب مفاصل و بافت‌ها

یکی دیگر از اهداف اصلی برنامه درمانی، کاهش و جلوگیری از التهاب مفاصل است. این کار با استفاده از کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) محقق می‌شود. کورتیکواستروئیده عوامل التهاب را کاهش می‌دهند و با گذشت زمان ممکن است از پیشرفت آسیب مفصلی جلوگیری کنند. اگرچه استفاده طولانی‌مدت از کورتیکواستروئیدها با عوارض جانبی همراه است اما هنوز هم اصلی‌ترین درمان برای بسیاری از اختلالات روماتیسمی هستند.

داروهای مورداستفاده برای مبارزه با التهاب حاد در سایر بیماری‌های آرتریت مانند نقرس شامل کلشی‌سین (Colchicine) است. التهاب نیز با استفاده از عوامل جدیدتری به نام اصلاح‌کننده پاسخ بیولوژیکی یا «BRM» کاهش می‌یابد. اصلاح‌کننده پاسخ بیولوژیکی به‌طور گسترده در آرتریت روماتوئید مورداستفاده قرار می‌گیرد و نشانگرهای التهابی که منجر به آسیب مفصل می‌شوند را هدف قرار می‌دهند.

کاهش و جلوگیری از آسیب به مفاصل

اکثر اختلالات روماتیسمی توسط فرآیندهای التهابی منجر به ناتوانی شدیدی در بیمار می‌شوند. جلوگیری از آسیب بیشتر پیش‌رونده مفصل با فیزیوتراپی و تمرین‌های حرکتی مفاصل انجام می‌شود. فیزیوتراپی و تمرین‌های حرکتی یک هدف مهم درمانی برای تقویت مفاصل و ایجاد شرایط مناسب برای استقلال بیشتر بیمار در حرکت کردن هستند.

آسیب مفصلی در بیماری آرتریت روماتوئید با استفاده از داروهایی که به‌عنوان داروهای ضد روماتیسم مفصلی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) شناخته می‌شوند، پیشگیری و متوقف می‌شود. این داروها شامل متوترکسات، لفلونومید، هیدروکسی کلروکین و سایر موارد هستند. این داروها می‌توانند از آسیب پیش‌رونده مفصل و از ناتوانی مرتبط با آرتریت روماتوئید جلوگیری کنند.

درمان‌های غیر دارویی برای روماتیسم

علاوه‌بر اینکه اغلب مبتلایان روماتیسم جهت تسکین علائم و درمان باید دارو مصرف کنند، می‌توانند با روش‌های غیر دارویی نیز این بیماری را کنترل نمایند. برخی از روش‌های زیر حتی می‌توانند به بهبود و درمان بیماری هم کمک کنند:

• استراحت دادن به مفاصل دردناک تا زمان کاهش درد و سپس تحرک مجدد
• شرکت در جلسات فیزیوتراپی
• رژیم غذایی مناسب و کاهش وزن
• ورزش زیر نظر متخصص روماتولوژیست
• استفاده از پی آر پی یا درمان با پلاسمای غنی از پلاکت
• شرکت در جلسات ماساژ
• استفاده از تکنیک‌های طب سوزنی تحت نظر متخصص
• ورزش در آب
• انجام تمرینات ورزشی که از تحلیل عضلات جلوگیری می‌کنند
• دوچرخه سواری
• شرکت در جلسات تای چی
• انجام تمرینات تقویتی
• پیاده روی کردن و شرکت در جلسات یوگا
• استفده از کیسه آب سرد و گرم

توجه: ورزش کردن، کاهش وزن و رژیم غذایی سالم در پیشگیری از این بیماری بسیار مؤثر هستند.

کلام آخر از هومکا

روماتیسم یک اصطلاح عمومی است که به مجموعه‌ای از بیماری‌های التهابی و غیرالتهابی اشاره دارد. بیماری‌های روماتیسمی علائمی فراتر از درد و التهاب هستند چراکه بیشتر آن‌ها به دلیل خودایمن بودن سراسر بدن از جمله اندام‌ها، عضلات، استخوان‌ها، مفاصل و حتی گاهی پوست و چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

در این بیماری‌ها سیستم ایمنی به اشتباه تصور می‌کند که بافت سالم یک تهدید است و باید به آن حمله کرد. این خطای بنیادی باعث بروز درد و تورم، آسیب بافتی و سایر عوارض در بلندمدت می‌شود. بیماری‌های روماتیسمی نتیجه ترکیب پیچیده‌ای از ژنتیک، عوامل محیطی و شرایط زمینه‌ای هستند و محققان تاکنون به طور کامل به عوامل خطر آن‌ها پی نبرده‌اند. اگر احساس می‌کنید که علائم شما ناشی از بیماری‌های روماتیسمی است، توصیه می‌شود که به پزشک مراجعه کنید تا از بروز هرگونه آسیب به مفاصل و اندام‌ها پیشگیری شود.

نظر شما درباره این بیماری چیست؟ اگر خودتان تجربه‌ای از این بیماری داشته‌اید یا اگر فردی در نزدیکی شما به بیماری‌های روماتیسمی مبتلا است، نظر خودتان را با ما به اشتراک بگذارید. برای انجام آزمایشات دوره‌ای و یا آزمایشات روماتیسم در خانه کلیک کنید.

توجه داشته باشید که این مطلب، جایگزین نظرات و توصیه‌های تخصصی پزشکان نیست و هرگز از این مطلب به‌عنوان جایگزین توصیه پزشکان استفاده نکنید.