تست ام‌ اس در خانه

ام اس یک بیماری خود ایمنی مزمن پیش‌رونده است که بر مغز و نخاع تأثیر می‌گذارد و مشکلات جدی در تعادل، ماهیچه‌ها، بینایی و سایر عملکردهای بدن ایجاد می‌کند. علائم بیماری در هر فرد متفاوت است. برخی از افراد علائم خفیفی دارند و نیاز به درمان خاصی ندارند؛ برخی از افراد هم علائم بسیار شدیدی دارند و از انجام فعالیت‌های روزانه خود بازمی‌مانند. برای تشخیص این بیماری آزمایشات گوناگونی تجویز خواهد شد که آزمایش خون ام اس یکی از آنها است. خدمت آزمایش در منزل هومکا این فرصت را به شما می‌دهد تا در محیط امن خانه، تست ام اس را بدهید.

این مقاله با هدف آشنایی بیشتر شما با تست ام اس تنظیم شده است. لطفا برای بررسی نتیجه آزمایش حتما با پزشک متخصص مشورت داشته باشید. 

ام اس چیست؟ 

ام اس چیست؟ ام اس بیماری‌ای است که سیستم اعصاب مرکزی را درگیر می‌کند. وقتی فردی به ام اس مبتلا می‌شود، سیستم ایمنی بدن او به پوشش میلین (بافت چربی است که رشته‌های عصبی را می‌پوشاند) حمله می‌کند. ام اس التهاب و ضایعات موقتی را ایجاد می‌کند که باعث نابود کردن فرآیند سلول‌های عصبی و میلین می‌شود و پیام‌های الکتریک در مغز را تغییر می‌دهد. در این صورت مغز نمی‌تواند پیام‌های عصبی را به‌درستی انتقال دهد. بسیاری از افرادی که درگیر ام اس هستند ممکن است سوالات و دغدغه‌های مختلفی در ذهنشان شکل بگیرد.

بیشتر بخوانید: ام اس و ازدواج

علت بوجود آمدن بیماری ام اس چیست؟‌

با وجود پیشرفت علم و مطالعات گسترده، پزشکان و متخصصان نمی‌دانند که چه عواملی باعث بروز بیماری ام اس در افراد می‌شود؛ اما برخی از عوامل احتمال ابتلا به ام اس را بیشتر می‌کنند. اگر فرد در خانواده‌ای باشد که اعضای آن سابقه ابتلا به ام اس را داشته باشند احتمال ابتلا به ام اس بیشتر خواهد بود.

سیگار کشیدن هم می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. برخی افراد بعد از به عفونت ویروسی مثل ویروس اپشتین بار که فعالیت سیستم ایمنی را دچار مشکل می‌کند، به ام اس مبتلا می‌شوند. برخی مطالعات نشان می‌دهد که ویتامین D باعث تقویت سیستم ایمنی و محافظت در برابر ام اس می‌شود. افرادی که در مناطق آفتابی‌تر هستند شانس ابتلای کمتری دارند. ابتلا به سایر بیماری‌های خود ایمنی هم ممکن است باعث ام اس شود. برای انجام تست ام اس در خانه بر روی بنر زیر کلیک کنید.

علائم ام اس چیست؟ 

اولین علائم ام اس معمولاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سال رخ می‌دهد. تشخیص ام اس می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز باشد. آزمایشی وجود ندارد که ثابت کند شما ام اس دارید. بسیاری از علائم ام اس با سایر بیماری‌ها مشترک است. متخصص مغز و اعصاب بعد از بررسی نتایج آزمایش‌های مختلف این بیماری را تشخیص خواهد داد. پزشک در مورد احساسات، علائم و سوابق پزشکی شما سؤال می‌کند و اندام‌های مختلف شما را معاینه خواهد کرد تا تشخیص دهد به ام اس مبتلا هستید یا خیر.

تشخیص بیماری ام اس مدتی طول می‌کشد و پزشک با توجه به علائم فرد آزمایش‌های مختلفی را تجویز می‌کند. این علائم عبارت‌اند از:

• بی‌حسی یا گزگز اندام مختلف (بیشتر دست و پا)
• احساس ضعف و گرفتگی غیرعادی در اندام‌های مختلف
• مشکلات کنترل ادرار و مدفوع
• دوبینی
• مشکلات در راه رفتن
• لکنت زبان
• از دست‌دادن بینایی در یک چشم
• ضعف تمرکز و ضعیف شدن حافظه

اگر پزشک به ام اس مشکوک باشد به دنبال علائم دیگری در فرد خواهد بود تا ابتلا به ام اس را تأیید یا رد کند. همچنین پزشک آزمایشاتی را انجام می‌دهد تا مطمئن شود مغز و نخاع شما به درستی کار می‌کنند. اگر نسخه آزمایش دارید و وقت کافی برای رفتن به آزمایشگاه را ندارید، کلیک کنید!

علائم ام اس آزمایش خون

در حالی‌که هیچ آزمایش خون قطعی برای ام اس وجود ندارد، آزمایش خون می‌تواند سایر بیماری‌هایی را که علائم مشابه ام اس ایجاد می‌کنند، ازجمله لوپوس اریتماتوز، شوگرن، کمبود ویتامین و مواد معدنی، برخی عفونت‌ها و بیماری‌های ارثی نادر را ردیابی یا شناسایی کند.

چنانچه پزشک متخصص مشکوک به درگیری بیمار با ام اس باشد، احتمالاً آزمایش خون بخشی از آزمایش اولیه خواهد بود. آزمایش خون در حال حاضر نمی‌تواند به‌طورقطع بیماری ام اس را تشخیص دهد، ولی می‌تواند دیگر شرایط را رد کند و روند تشخیص ام اس را برای پزشک راحت‌تر نماید. برخی از اختلالات و بیماری‌هایی که علائمی مشابه ام اس دارند عبارت‌اند از:

• بیماری لایم
• سیفلیس
• HIV/AIDS
• اختلالات ارثی نادر

این چهار اختلال و دیگر اختلالات مشابه این موارد تنها با انجام آزمایش خون قابل‌تشخیص هستند. بنابراین آزمایش خون می‌تواند با رد ابتلای فرد به یکی از این بیماری‌ها تشخیص ام اس را تسهیل کند. ضمن اینکه آزمایش خون می‌تواند بیماری‌های دیگری همچون کمبود ویتامین B۱۲ و سرطان را نیز تشخیص دهد.

تأثیر شدت و ضعف علائم در تشخیص ام اس با آزمایش خون

همان‌طور که در بخش‌های قبلی اشاره کردیم علائم ام اس در آزمایش خون و علائم دیگر بیماری‌های خودایمنی در مبتلایان در موقعیت‌ها و شرایط مختلف عود می‌کند و یا اینکه عقب‌نشینی می‌کند. بنابراین انجام تنها یک آزمایش خون نمی‌تواند برای تشخیص قطعی ام اس کافی باشد و ممکن است لازم باشد چندین بار متخصص نتایج آزمایش‌های گوناگون را در کنار یکدیگر قرار دهد تا به نتیجه‌ای دقیق برسد. ممکن است تشخیص بیماری ام اس مدت زمان زیادی طول بکشد، اما این آزمایشات کمک می‌کنند که احتمال وجود و بروز دیگر علل بروز علائم حذف شوند و روند تشخیص سرعت بگیرد.

تشخیص ام اس

تشخیص ام اس ممکن است دشوار باشد. به دلیل اینکه هیچ آزمایش وجود ندارد که ۱۰۰% بتواند علائم این بیماری را تشخیص دهد. در مقابل، می‌توان با انجام آزمایشات متعدد همچون آزمایش خون، شرایط سلامت همراه با علائم مشابه با علائم ام اس را تشخیص داد و به کاهش یا افزایش ریسک ابتلا به ام اس رای داد. در این باره پزشک ابتدا بیمار را تحت معاینه فیزیکی قرار می‌دهد. درصورتی‌که پزشک مشکوک به بروز ام اس باشد، احتمالاً چندین آزمایش مختلف را تجویز می‌کند.

بیشتر بخوانید: بهداشت دندان و ام اس

برای تشخیص ام اس چه آزمایش‌هایی باید انجام داد؟

آزمایش‌های ام اس به دو دسته آزمایش‌های تشخیصی و آزمایش‌های دوره‌ای تقسیم می‌شود.

آزمایش‌های تشخیصی ام اس

آزمایش مشخصی برای تشخیص بیماری ام اس وجود ندارد. پزشک با تجویز مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و رد کردن احتمال سایر بیماری‌ها به تشخیص ام اس می‌رسد. در زیر به بررسی چند نوع از این آزمایش‌های تشخیصی می‌پردازیم.

تشخیص ام اس با ام‌ آر‌ آی مغز

ام آر آی (MRI) یک روش تصویربرداری است که پزشک به کمک آن می‌تواند تغییرات، التهاب‌های ایجادشده و میلین زدایی در قسمت‌های عمیق مغز و نخاع را تشخیص دهد. افراد سن بالایی که به فشارخون یا دیابت مبتلا هستند هم ممکن است لکه‌های مشابهی در ام‌آر‌آی خود داشته باشند. به همین علت پزشک با توجه به علائم و نتیجه ‌ام آر آی بیماری فرد را تشخیص خواهد داد. حتی اگر عارضه خاصی در نتیجه ‌ام‌آر‌آی مشاهده نشود بازهم امکان ابتلا به ام اس رد نمی‌شود؛ زیرا ممکن است ضایعات در قسمت‌هایی باشد که در اسکن قابل‌مشاهده نباشد. 

با استفاده از این روش تصویربرداری می‌توان بخش‌هایی از مغز و نخاع که بر اثر ام اس دستخوش تغییر شده‌اند را تشخیص داد. احتمال دارد جهت تشخیص دقیق‌تر ضایعات مغزی و نخاعی، یک ماده حاجب به صورت داخل وریدی تزریق شود. MRI یک آزمایش ضروری برای تشخیص MS و یک چکاپ دوره‌ای برای بیماران مبتلا به MS است.

MRI از حساس‌ترین و دقیق‌ترین روش‌ها برای تشخیص ضایعات MS به شمار می‌رود. ام آر آی برای تأیید MS، تخمین گستردگی آسیب‌ها، سنجیدن آتروفی مغز، ارزیابی میزان پیشروی بیماری و توصیف پیش‌آگهی مفید است.

جراحات مغزی در بیماران ام اس معمولاً بیضی‌شکل و با اندازه کوچک هستند (اگرچه امکان تشکیل پلاک‌های بزرگ نیز وجود دارد) و عمدتاً در ماده سفید مغز قرار دارند. جراحات همچنین در حفره خلفی مغز و در طول نخاع نیز شایع هستند و معمولاً در هنگام التهاب فعال به دلیل مختل شدن سد خونی مغزی گستردگی بیشتری پیدا می‌کنند.

تکنیک‌های جدیدتر MRI سبب تسهیل تشخیص آسیب‌های جزئی‌تر در ماده خاکستری و سفید شده‌اند. به دلیل اینکه بسیاری از ضایعات مغزی ماهیت بدون علامت دارند و تشخیص آسیب‌های ساقه مغز و نخاع کار آسانی نیست نتایج حاصل از MRI ممکن است با ناتوانی‌های بالینی و علائم بیمار همخوانی نداشته باشد.

نمونه‌گیری از مایع نخاعی (LP)

در این آزمایش با استفاده از یک سرنگ مخصوص از جایی بین مهره‌ها و داخل کانال نخاعی از مایع مغزی نخاعی نمونه گرفته می‌شود تا میزان آنتی‌بادی Igg و گلبول‌های سفید موجود در نمونه اندازه‌گیری شود. اگر مقادیر آنتی‌بادی Igg و گلبول‌های سفید در نمونه بالا باشد احتمال ابتلای فرد به ام اس زیاد است. معمولاً این مقادیر در نمونه فرد مبتلا به ام اس ۵تا ۶ برابر بیشتر از سایر افراد است.

تشخیص علائم ام اس همچون موارد زیر با استفاده از این روش امکان‌پذیر است:

• افزایش سطح آنتی‌بادی به نام آنتی‌بادی lgG
• پروتئین‌هایی به نام نوارهای اولیگوکلونال
• تعداد غیرعادی زیاد گلبول‌های سفید

 گاهی مایع نخاع در افراد مبتلا به ام اس شامل مقادیر زیاد آنتی‌بادی igG یا پروتئینی به نام الیگوکلونال باند است که در اثر بیماری‌های دیگر هم رخ می‌دهد. افرادی که مبتلا به ام اس هستند ممکن است تعداد گلبول‌های سفید خونشان تا هفت برابر بیشتر از حد طبیعی باشد. با وجود این، این واکنش‌های ایمنی غیرطبیعی ممکن است ناشی از شرایط دیگر نیز باشد. همچنین تخمین زده می‌شود که  ۵ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا به ام اس هیچ‌گونه ناهنجاری در CSF خود نشان نمی‌دهند.

آزمایشات پتانسیل برانگیخته

آزمایش‌های عصبی الکتریکی، فعالیت‌های الکتریکی در مغز را اندازه می‌گیرد. این آزمایشات به پزشک در تشخیص اثرات ام اس بر قسمت‌هایی از مغز که بر حواس مختلف مانند بینایی و شنوایی تأثیر می‌گذارند کمک می‌کند. در این تست‌ها، سیگنال‌های سیستم عصبی در پاسخ به محرک‌های مختلف ثبت می‌شوند. در نوار عصب و عضله از الگوهای بصری و یا پالس‌های الکتریکی به عنوان محرک استفاده می‌شود. پالس‌ها با استفاده از الکترودهایی که بر روی پوست نصب می‌شوند به اعصاب پا یا دست ارسال‌شده و سپس سرعت حرکت اطلاعات در مسیرهای عصبی اندازه‌گیری می‌شود.

پزشک از این آزمایش در کنار سایر آزمایشات برای تشخص MS استفاده می‌کند. آزمایش پتانسیل برانگیخته چهار نوع است:

• پتانسیل برانگیخته بینایی
• پتانسیل برانگیخته شنوایی ساقه مغز
• پتانسیل برانگیخته حسی
• پتانسیل برانگیخته حرکتی (معمولاً برای تشخیص MS از این آزمایش استفاده نمی‌شود)

آزمایشات خون

اگر می‌خواهید بدانید اسم آزمایش خون ام اس چیست؟ باید گفت که در این رابطه آزمایش خاصی وجود ندارد. تشخیص بیماری ام اس از طریق آزمایش خون انجام نمی‌شود، بلکه برای رد کردن احتمال ابتلا به سایر بیماری‌ها با علائم مشابه به MS استفاده می‌شود. بسیاری از بیماری‌ها مانند لایم، سرطان، لوپوس اریتماتوز، کمبود ویتامین B12 و ایدز علائم مشابهی با ام اس دارند. آزمایشات خون به پزشک در تشخیص علت بروز علائم کمک می‌کند. برخی از این آزمایشات عبارت‌اند از:

• آزمایش CBC: این تست آزمایش خونی است که به بررسی همه سلول‌های خونی می‌پردازد. 
• آزمایش ESR: این تست وجود التهاب و عفونت در بدن را تشخیص می‌دهد. 
• آزمایش Serum B12 Level
• آزمایش ANA: از این آزمایش برای بررسی و تشخیص بیماری‌های سیستم ایمنی استفاده خواهد شد.
• آزمایش Trepenomal Ab

کمبود مس، روی و ویتامین E هم می‌تواند نشان‌دهنده بیماری MS باشد. به همین دلیل ممکن است این آزمایشات نیز تجویز شوند. در صورتی که می‌خواهید این آزمایشات را در منزل و تحت پوشش بیمه پایه و تکمیلی انجام دهید، کلیک کنید!

معاینه چشم

برخی از آزمایشات چشم می‌تواند مشکلاتی که بر اثر ام اس به‌وجود آمده را تشخیص دهد. این آزمایشات عبارت‌اند از: آزمایش میدان دید، عمق دید، فشار چشم و قدرت عضلات چشم. برخی از مشکلات بینایی که با ام اس در ارتباط است عبارت‌اند از:

• نوریت اپتیک؛ آسیب به عصب‌های چشم که اغلب با درد همراه است
• نیستاگموس؛ به دلیل آسیب عصبی چشم به‌طور غیرارادی دائماً حرکت می‌کند
• دوبینی؛ نوعی اختلال دید است که چشم از یک جسم دو تصویر می‌بیند که به دلیل آسیب‌های عصبی-ماهیچه‌ای به وجود می‌آید. 

در اغلب افراد مبتلا به ام اس عودکننده – فروکش‌کننده، تشخیص نسبتاً ساده است و بر اساس علائمی است که با بیماری سازگاری دارد. تشخیص اولیه با اسکن مغزی-نخاعی مانند MRI تأیید می‌شود. در افرادی که علائم غیرمعمول یا بیماری پیش‌رونده دارند تشخیص ام اس تا حدی دشوارتر است. در چنین مواردی به آزمایشات تشخیصی بیشتری نظیر ارزیابی مایع مغزی-نخاعی، انجام تست پتانسیل برانگیخته و تصویربرداری‌های تکمیلی نیاز است.  تست تأخیر پتانسیل برانگیخته و همچنین تست پیام‌های حرکتی که بیانگر میزان سلامت غلاف میلین هستند قادرند آسیب‌های نهفته را نشان دهند.

چکاپ‌های دوره‌ ای ام اس شامل چه مواردی است؟

چکاپ‌های دوره‌ای بیماران مبتلا به ام اس شامل معاینات و آزمایش‌های خون می‌شود. آزمایش‌های خون معمولاً با هدف بررسی حال عمومی بیمار، عناصر و پروتئین‌های بدن و پاسخ بدن بیمار به داروهای دریافتی انجام می‌شود. این آزمایشات مانند سایر چکاپ‌های دوره‌ای است و شامل موارد زیر می‌شود:

• آزمایش CBC یا شمارش کامل سلول‌های خونی
• آزمایش روی یا ZN
• ویتامین B12
• ویتامین D

تست‌های نورولوژیک چکاپی و توانبخشی بیماران ام اس

در بیماری ام اس التهاب نورونی منجر به تخریب بخشی از اعصاب حسی و حرکتی می‌شود. قسمت‌های آسیب دیده توانایی اولیه خود را از دست داده و به همین دلیل نیمکره‌های مغزی نیز در ارتباط بهینه با اعصاب محیطی دچار افت عملکرد می‌شوند. مقدار این افت عملکرد را می‌توان از طریق یکسری تست‌های نورولوژیک و حرکتی ارزیابی نمود. این تست‌ها علاوه بر اینکه به عنوان راهی برای تشخیص هماهنگی عصبی و حرکتی اعضای بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند، قادرند به عنوان تمرین‌های توانبخشی نیز مورد استفاده قرار گیرند. این تمرینات حرکتی با درگیر کردن نیمکره‌های مغز با اعضای تحت پوشش خود، هماهنگی عصبی مغز را ارتقا می‌دهند. در این بخش از مقاله سه تست مورد استفاده برای ارزیابی هماهنگی اندام‌های بالایی بدن ذکر شده است که در پروسه توانبخشی بیماران MS نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تست HPT-9

در این تست عملکرد اندام‌های فوقانی و هماهنگی نیم کره راست و چپ مغز سنجیده می‌شود. همچنین در این تست امکان تشخیص نواقص خفیف در عملکرد ضعیف اعصاب ناحیه دست نیز وجود دارد. هر کدام از نیمکره‌های مغز را می‌توان به طور جداگانه با تست HPT-9 ارزیابی کرد. برای این کار یک صفحه حاوی ۹ حفره هم اندازه که به فواصل منظم از هم قرار گرفته‌اند، در اختیار بیمار قرار داده می‌شود. برای هر حفره یک میخ نیز در نظر گرفته شده است. سپس از بیمار مبتلا به MS خواسته می‌شود تا میخ‌ها را در حفره‌ها قرار دهد. در این تست با استفاده از زمان سنج سرعت عمل فرد در قرار دادن میخ‌ها در حفره‌ها سنجیده می‌شود. هر چه فرد سریع‌تر میخ‌ها را در جای خود قرار دهد عملکرد نورولوژیک اعصاب نیم کره مغزی و هماهنگی آن با دست بهتر است. این آزمایش یک بار برای دست راست و بار دیگر برای دست چپ انجام می‌شود.

تست JHFT

این تست جهت ارزیابی عملکرد اعصاب حرکتی دست و میزان هماهنگی آن‌ها با نیمکره‌های مغزی انجام می‌شود. این تست شامل سه آیتم زیر است:

• نوشتن جملات کوتاه
• برگرداندن ۵ کارت با ابعاد مشخص
• برداشتن اشیاء کوچک

در این تست تمامی مراحل زمان سنجی می‌شوند. هر چقدر بیمار قادر باشد در زمان کوتاه‌تری تست‌های بالا را به پایان برساند، عملکرد بهتری برای عملکرد اعصاب مرکزی و محیطی او ثبت می‌شود.

تست Pegboard

در این تست که دارای چهار مرحله است یک صفحه حاوی تعداد زیادی حفره در اختیار بیمار MS قرار می‌گیرد. از بیمار خواسته می‌شود ابتدا با دست راست در مدت زمان ۳۰ ثانیه در حد توان خود میخ‌ها را در حفره‌ها قرار دهد. در مرحله بعدی همین عمل با دست چپ انجام می‌شود. هر چه فرد تعداد میخ‌های بیشتری را در مدت زمان ۳۰ ثانیه در حفره‌ها قرار داده باشد؛ به همان نسبت امتیاز او در عملکرد اعصاب حرکتی بهتر است. در مرحله سوم از آزمایش Pegboard از بیمار خواسته می‌شود تا در مدت ۳۰ ثانیه به طور همزمان با هر دو دست میخ ها را در حفره‌ها قرار دهد. در این کار میزان هماهنگی بین نیمکره‌های مغز و میزان سلامت آن‌ها سنجیده می‌شود. در مرحله چهارم این تست از بیمار خواسته می‌شود تا ابتدا با دست راست یک میخ را در حفره و سپس با دست چپ یک واشر را بر روی میخ قرار دهد. این کار با ثبت زمان انجام می‌شود. هر چه سرعت و دقت فرد بالاتر باشد نمره بهتری برای اعصاب حرکتی وی تعیین می‌شود. 

آزمایش ANA و ام اس چه رابطه‌ای با هم دارند؟

آزمایش ANA برای تشخیص و بررسی بیماری‌های خود ایمنی مانند ام اس مورد توجه قرار می‌گیرد. در واقع باید گفت ANA، نوعی آنتی بادی پروتئینی است که میزان حاد بودن بیماری‌های خود ایمنی را مشخص می‌کند. برای انجام این تست به نمونه خون نیاز دارید. اگر جواب آزمایش خود را دریافت کرده‌اید و به دنبال تفسیر آن هستید، برای تفسیر آنلاین آزمایش توسط پزشک کلیک کنید!

آزمایش CD19 در ام اس چیست و چه کاربردی دارد؟

CD19 نوعی پروتئین است که جهش آن زمینه برای بروز بیماری‌های خود ایمنی فراهم می‌کند. استفاده از آزمایش CD19 در تشخیص اختلالات مغز استخوان و مایعات بافتی رایج است.

آیا آزمایشات ام اس تحت پوشش بیمه‌ها قرار دارند؟

تمامی آزمایشات ام اس تحت پوشش بیمه‌ها قرار دارد. شرایط پوشش بیمه‌ها متفاوت است؛ برای کسب اطلاعات در مورد مراکز طرف قرارداد به سایت بیمه موردنظرتان مراجعه کنید. مجموعه هومکا با تمام بیمه‌های پایه و تکمیلی قرارداد دارد. شما می‌توانید با استفاده از خدمات هومکا تمامی آزمایشات خون را با پوشش بیمه خود انجام دهید.

ابتلا به ام اس در چه سنی بیشتر است؟

در سامانه بیمارهای خاص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تعداد بیماران مبتلا به ام اس در کشور حدود ۷۰ هزار نفر برآورد‌شده است و تخمین زده می‌شود شیوع این بیماری در سرتاسر جهان حدود ۲٫۵ میلیون نفر باشد. شیوع MS بر اساس ناحیه جغرافیایی و جنسیت بسیار متفاوت بوده به‌طوری‌که در مناطقی در نیمکره شمالی بالاترین شیوع را دارد و همچنین میزان بیماری در زنان ۳ برابر مردان است.

نتایج یک بررسی سیستماتیک نشان می‌دهد که با گذر زمان نسبت زن به مرد در ابتلا به ام اس در حال افزایش بوده است. سن شروع MS بین ۲۰ تا ۴۰ سال است و در مردان ظهور علائم به مراتب دیرتر از علائم ام اس در زنان است. با این حال، ام اس می‌تواند در هر سنی بروز کند. تقریباً ۱۰٪ موارد ام اس قبل از ۱۸ سالگی شروع می‌شود. بر اساس آمار همه‌گیرشناسی، شیوع ام اس در سن ۳۰ سالگی در بالاترین میزان خود قرار دارد.

آسیب‌شناسی و روند بیماری MS تا حدودی پیچیده است زیرا هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در مسیر بیماری‌زایی نقش دارند. به دلیل نقش ژنتیک در بروز بیماری، بستگان نزدیک بیمار بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به ام اس قرار دارند.

به گفته وب‌سایت mayoclinic عوامل زیر ممکن است ریسک ابتلا به ام اس را افزایش دهند:

• سن
• جنسیت
• سابقه خانوادگی ابتلا به بم اس
• عفونت خاص
• نژاد
• شرایط جغرافیایی
• ویتامین د
• بیماری خاص خودایمنی
• مصرف سیگار

بیشتر بخوانید: سندرم پای بی قرارو بیماری ام اس

آیا ام اس قابل‌ درمان است؟

درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد. اما راه‌هایی وجود دارد که باعث می‌شود احساس بهتری داشته باشید. برخی از داروها می‌توانند سرعت پیشرفت بیماری و علائم را کاهش دهند. این داروها عبارت‌اند از اینترفرون بتا، کلادریبین، تکفیدرا، گلاتیرامر استات، میتوکسانترون و ... پزشک ممکن است برای شما داروهای استروئیدی تجویز کند تا حملات ام اس کوتاه‌تر و خفیف‌تر شوند. انجام ورزش‌های متناسب تحت نظر پزشک فیزیوتراپ می‌تواند به شما جهت حفظ تعادل و کاهش خستگی کمک کند. کنترل استرس هم از مواردی است که بسیار بااهمیت است. تکنیک‌های آرام‌سازی، تمرین تنفس و مدیتیشن را امتحان کنید. ذهن خود را آرام نگه دارید و کارهای موردعلاقه‌تان را انجام دهید. رابطه اجتماعی‌تان را با دوستان و آشنایان حفظ کنید. همچنین دقت کنید که در صورت ابتلای افراد به ام اس و کرونا، نیاز است تا نکات مهمی را نیز در این زمینه رعایت کنند تا درمان ام اس با سرعت بیشتری اتفاق بیفتد.

سایت Web Md در رابطه با امید به زندگی در افراد مبتلا به ام اس این چنین می‌گوید:

امید به زندگی در میان افراد مبتلا به ام اس مانند سایر افراد سالم است. اگرچه ممکن است بعضی از مبتلایان به ام اس بر اثر عفونت‌های مرتبط به ام اس یا ذات‌الریه جان خود را از دست می‌دهند اما به‌طورکلی در موارد کمی ام اس باعث مرگ می‌شود.

چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری ام اس پیشگیری کرد؟

سبک زندگی و تغذیه نقش زیادی در ابتلا به بیماری ام اس در افراد مختلف دارد. افرادی که به ام اس مبتلا می‌شوند ناچار به تغییر سبک زندگی خود هستند. سایر افراد برای پیشگیری از این بیماری باید نکاتی را رعایت کنند و زندگی سالم‌تری داشته باشند. این نکات عبارت‌اند از:

• تأمین ویتامین D بدن با استفاده از مکمل‌ها، نور خورشید و تغذیه
• رژیم غذایی مناسب سرشار از آنتی‌اکسیدان، فیبر، کلسیم، ویتامین‌های B و E
• عدم مصرف غذاهای فست فودی، چربی‌های ترانس و گوشت‌های فرآوری‌شده مثل سوسیس، کالباس و کنسروها
• دوری از دخانیات، ترک سیگار و عدم مصرف مشروبات الکلی
• تناسب‌اندام و دوری از چاقی
• تحرک و ورزش

چه عواملی در پیش‌آگهی MS مؤثر هستند؟

چندین عامل در پیش‌آگهی بیماری گزارش‌شده است که در پیش‌آگهی ضعیف و پیشرفت سریع بیماری تأثیرگذار هستند. این موارد عبارت‌اند از:

• شروع بیماری در سن بالای ۴۰ سال
• جنسیت مرد
• شجره قومی
• تظاهرات اولیه با علائم حرکتی، مخچه‌ای یا چند ناحیه‌ای
• بهبودی ناقص از حملات اولیه
• حملات مکرر در سال‌های اول بیماری
• فاصله کوتاه بین دو حمله اول
• پیشرفت سریع بیماری در سال‌های اول
• پیش‌رونده بودن بیماری از ابتدای تشخیص
• اختلالات ذهنی و حافظه‌ای از ابتدای شروع بیماری
• وجود ایمونوگلوبولین‌های خود ایمن در مایع مغزی نخاعی (CSF)

تست ام اس در خانه با هومکا

بیماری ام اس درمان ندارد اما تشخیص به‌موقع و کنترل علائم آن سرعت پیشروی بیماری را کاهش می‌دهد. اگر هر یک از علائم بیماری ام اس را داشتید به پزشک مراجعه کنید تا در صورت لزوم مراحل تشخیص بیماری را طی کنید. 

یکی از مراحل تشخیص بیماری ام اس انجام آزمایشات خون است. همچنین بیماران مبتلا به ام اس می‌بایست چکاپ‌های دوره‌ای انجام دهند. برای انجام آزمایشات خون نیاز به مراجعه به آزمایشگاه ندارید. هومکا با ارائه خدمت آزمایش در منزل، این امکان را فراهم کرده است که آزمایشات تشخیصی و یا چکاپ‌های دوره‌ای را در خانه خود انجام دهید. همچنین برای تفسیر آزمایش نیز می‌توانید از خدمات تفسیر آزمایش خون به صورت آنلاین و توسط پزشک مجموعه هومکا استفاده کنید. برای ثبت درخواست آزمایش می‌توانید بر روی بنر زیر کلیک کنید یا با شماره ۰۲۱۶۷۳۷۱ تماس حاصل فرمایید.